Słonecznik 

Słonecznik pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie od dawna był uprawiany i wykorzystywany przez Indian a do Europy dotarł w XVI wieku jako roślina ozdobna. Słonecznik wykształca długą łodygę. Liście mają owalny, sercowaty kształt, zaostrzony wierzchołek i pikowany brzeg. Kwiaty zebrane są w koszyczkach o średnicy 30 -50  a nawet 70 cm.  Jeden koszyczek zawiera około 1500 kwiatów. 

Koszyczki słonecznika mają zdolność zwracania się ku słońcu, do czego nawiązuje zarówno łacińska jak i polska nazwa rodzajowa. Zjawisko to określane jest mianem heliotropizmu. Koszyczek utworzony jest z brzeżnych, pełniących funkcję powabni, złocistożółtych kwiatów języczkowatych oraz  umieszczonych w centralnej części kwiatostanu obupłciowych kwiatów rurkowatych, z których powstają owoce- niełupki. Kwitnienie następuje od zewnątrz ku środkowi koszyczka.  Okres kwitnienia przypada na lipiec i sierpień.  Słonecznik uprawiany jest jako roślina oleista, przemysłowa i ozdobna a jego kwiaty, nasiona i wytłaczany z nich olej mają zastosowanie w lecznictwie.